Project R-5897

Het schilderij en daar voorbij: Beweeglijkheid van de picturale beeldtaal (Onderzoek)

In dit onderzoek worden expliciet de ontstane breuklijnen tussen voorheen sterk afgebakende disciplines verkend. Met de schilderkunst als uitgangspunt, wordt de visuele taal van dit klassieke medium beschouwd als een verzoorzaker van hedendaagse interdisciplinaire bewegingen tussen o.a. schilderkunst, installatiekunst, fotografie, digitale kunst, lichtkunst en architectuur. Alex Coles, kunst- en designcriticus en hoogleraar Transdisciplinair Studies, legt de verbinding als volgt: 'Kunstenaars en ontwerpers worden momenteel niet bepaald door hun vakgebied, maar door de vloeibaarheid waarmee hun praktijken zich verplaatsen tussen het gebied van architectuur, kunst en design.' In de artistieke praktijk die deel uitmaakt van het onderzoek, uit zich dit via een abstracte beeldtaal waarbinnen schilderij, object, installatie, scan en foto beschouwd worden als ontwerpinstrumenten. Deze bestaan als dusdanig nooit op zichzelf maar zijn een deel van het denk- en maakproces en vormen pas een werk in combinatie met een ander schilderij, schildering, scan of foto. Zo ontstaat een ruimtelijk onderzoek met betrekking tot de essentie van de schilderkunst, waarbij het geschilderde oppervlak gedeconstrueerd wordt, en haar picturale elementen en structuren de basis leggen voor een beeldtaal die zowel ouderwetse thema's als punt, lijn, vlak, tijd, ruimte behandelt, maar waarbinnen ook hedendaagse begrippen als gradiënt, mobiliteit en ontaarding aan de orde zijn. In deze constellatie ontstaat een interactie tussen het controleerbare en het onbevattelijke, tussen het niet-weten, het wilde weten en het willen weten. Dit vindt zijn neerslag in een theoretische reflectie waarbinnen onze manier van denken of kijken zich niet in de ene óf de andere dimensie bevindt maar waarbij diverse manieren van kijken, ervaren en weten continu in beweging zijn en mekaar voortdurend beïnvloeden.

01 januari 2015 - 31 december 2018