Project R-16119

Optimalisatie van Hartfalen met Behouden Ejectiefractie na Ablatie van Voorkamerfibrillatie. (Onderzoek)

Hartfalen met behouden ejectiefractie (HFpEF) is een groeiend gezondheidsprobleem en verantwoordelijk voor meer dan 50% van alle hartfalen, vooral bij vergrijzende populaties met meerdere comorbiditeiten. Voorkamerfibrillatie (VKF), de meest voorkomende hartritmestoornis bij hartfalen, is vaak concomitant aan HFpEF, verergert symptomen, vermindert functionele capaciteit en verhoogt het risico op ziekenhuisopnames. Ondanks de significante overlap in pathofysiologie, blijven diagnostische uitdagingen leiden tot een onderherkenning van HFpEF bij VKF patiënten, wat resulteert in suboptimale behandeling. Dit onderzoek pakt deze lacunes aan via drie doelstellingen: (i) het beoordelen van de prevalentie en onderdiagnose van HFpEF bij VKF met hedendaagse scoringssystemen; (ii) het verfijnen van niet-invasieve diagnostiek door validatie van klinische, echocardiografische, elektro-anatomische, en biomarker-gebaseerde tools ten opzichte van invasieve hemodynamische metingen verkregen via een innovatieve linker atriale drukmeting tijdens VKF-ablatie; en (iii) het evalueren van de impact van geoptimaliseerde medicamenteuze en comorbiditeitsgerichte behandeling op klinische uitkomsten na ablatie. Door betere detectie en gerichte therapieën, streeft deze studie naar verbeterde patiëntgerichte uitkomsten, tragere ziekteprogressie en een efficiënter zorggebruik, wat bijdraagt aan een geïntegreerde en multidisciplinaire aanpak van hartfalen.

01 november 2025 - 31 oktober 2029