Sien Swennen wint de Wanatoe publieksprijs

Kersvers afgestudeerde studente Sien Swennen (master interieurarchitectuur, scenografie) heeft afgelopen zaterdag de Wanatoe Publieksprijs gewonnen!

Ze werd genomineerd door een twaalfkoppige jury die meteen gecharmeerd was door haar zeer persoonlijke afstudeerproject rond dyslexie (filmpje op paging van Het Belang van Limburg).

De Wanatoeprijs zelf ging naar Fenia Proost van Luca School of Arts die ook met een persoonlijk eindproject velen kon bekoren. 

ark_Sien Swennen (C)Luc Daelemans_wanatoe 2022 ark_Sien Swennen (C)Luc Daelemans_wanatoe 2022
Ze maakte een glasheldere onderdompeling in de wereld van dyslexie, functioneel en grafisch goed uitgewerkt en direct inzetbaar in diverse contexten
de jury
ark_sien swennen_wanatoe 2022 ark_sien swennen_wanatoe 2022 (1)

Pablo Picasso had dyslexie, Einstein ook, net als Sien Swennen (21) uit Grote-Brogel. De laureate interieurarchitectuur aan UHasselt, heeft een reizende expo ontworpen die glashelder duidelijk maakt wat dyslexie is.

Toen Sien een jaar of elf was, merkte ze zelf en haar mama - die leerkracht is - dat er iets niet klopte. Er waren problemen met schrijven en lezen die tot een leerachterstand leidden. Uit een test bleek dat Sien dyslexie had, een leerstoornis op het vlak van taal.

Omdat mensen die zelf geen dyslexie hebben moeilijk begrijpen hoe dat voelt of wat het precies is, heeft ze voor haar eindwerk ‘Mijn taal jouw taal’ een mobiele expo ontworpen die uit meerdere demonteerbare modules bestaat. In de eerste module zie je spiegels die je zelfbeeld vervormen. “Er is een spiegel bij die je kleiner maakt. Zo voelde ik me als ik in het openbaar moest spreken: kleiner dan de rest. Ik kreeg van medeleerlingen en docenten soms boodschappen te horen die duidelijk maakten dat ze niet begrepen wat voor een probleem ik had. Er hangt ook een gebroken spiegel bij: het onbegrip van anderen rond dyslexie tast je zelfvertrouwen aan.”

In andere modules toont ze hoe een gespiegeld beeld van een stoel nog altijd voor iedereen een stoel blijft, maar dat het voor mensen met dyslexie een pak moeilijker wordt als je een d, een b, een q of een p gaat kantelen. Of hoe sommige woorden die we niet in ons brein associëren met beelden (woorden als ‘de’, of ‘waar’) voor haar struikelblokken vormen.

Elke module bevat telkens een korte uitleg. Wie haar expo bezoekt, snapt plots véél beter hoe het voelt om dyslexie te hebben. Ze sluit af met beelden van beroemde mensen die net als zij dyslexie hebben: Picasso, Koen Vanmechelen… “Dyslexie betekent niet dat je geen krachtige dingen kan doen. Ook mensen met dyslexie kunnen ver geraken. Ons brein gaat gewoon op een andere manier om met taal.”

Omdat de expo kan reizen naar scholen, bibliotheken en andere plekken, hoopt ze zo meer begrip voor mensen met dyslexie.

tekst: Christophe Rutten, Het Belang van Limburg
foto: Luc Daelemans